Bu dünyayı ben mi değiştireceğim?
Aklımdan zorum mu var?
Tek başıma ne yapabilirim?
Memleketi en çok ben mi seviyorum?
Keyfime baksam olmaz mı?
Bu soruları kendime defalarca sordum ve her defasında kendimi tatmin edecek cevap buldum. Ama.
“Şimdiye kadar yazdın da ne oldu?”
“Memleketi kurtarmak sana mı kaldı?”
Başını belaya sokacaksın, yazma!” diyenlere verecek cevap bulmakta güçlük çekiyordum.
Ama Aşık İhsani’nin şiirini okuyunca bütün soruların cevabını buldum.
YAZACAĞIM
Yazacağım, bu can tende Durana dek yazacağım Eşitsizlik zincirini Kırana dek yazacağım Günüm çıkasıya dardan Haber gelesiye yardan Vurguncuyu şahdamardan Vurana dek yazacağım Ağalığın çöküşünü Gür suların akışını Fakirliğin kalkışını Görene dek yazacağım Sorumluyum ben çağımdan Düz ovamdan dik dağımdan Sömürgeni toprağımdan Sürene dek yazacağım Halkım uyanmasın diye Gerçekler gizlenir, niye? Anayasam raftan köye Girene dek yazacağım
Aşık İhsani
Ama üzüldüm de. O günden bugüne çok şey değişmemiş.
Yine de YAZACAĞIM !.
