Net olmalı insan;
Kalemi güçlü, fikri hür, davranışı özgür, niyeti açık …
Bir öyle bir böyle olmamalı.
Yalın olmalı, açık ve anlaşılır olmalı…
Özür dileyebilmeli mesela…
Sevince sonuna kadar, yaşayınca bedelini ödemeye hazır…
Dürüst olmalı; kaybetmek pahasına…
Neşeli, mutlu olmalı; hayata, tüm yaşanmışlığa inat…
Kararlı olmalı; azimli, kendine güvenen…
Gerekirse karşısına almalı, inandığı şeyler uğruna her şeyi. İnanmalı , güvenmeli …
Sevmeli tüm canlıları, Yaradan’dan ötürü…
Kabullenmeli her şeyi. Hatalardan ders çıkarmalı. Yanlış olanı tekrarlamamalı, bir şans daha vermeli kendine ve çevresine. Resetlemeli bazen hayatını ve kendisini.
Kendine güvenmeli her şeyden önce.
Zarar vermemeli doğaya, canlıya… Olduğu gibi kabullenmeli hayatı, insanı yaratılan her şeyi. Hayatın verdiğini iyi değerlendirmeli. Sevmeli, mutlu olmalı.
Üretken olmalı, önüne çıkan olumlu örnekleri taklit etmek değil, uygulamalı…
Gerçekçi olmalı ama hayal etmekten hiç vazgeçmemeli…
Tutunmalı hayata…
İnanmalı…
Örnek almalı, iyiyi, güzeli, doğruyu…
Hırsını, egosunu bırakmalı…
İnsan olduğunu bilmeli önce, yanılabilir, hata yapabilir… Ama asla menfaat, çıkar ve kin uğruna heba etmemeli hiçbir şeyi.
Dostuna, arkadaşına özellikle ailesine arkasını dönmemeli…
Ömrümüz ne kadar bilmiyoruz !!!
Hayat ne kadar uzun ya da ne kadar kısa bilmiyoruz ama yaşıyoruz.
Kaliteyi hep arıyoruz ama zaman zaman kaliteli davranmıyoruz.
Öfkemizi kontrolsüz, mutluluğumuzu kontrollü yaşıyoruz.
Saygı, sevgi, hoşgörü, mutluluk bizlerden, sizlerden hiç eksik olmasın.
*** Zayıflıklarımızı fark ettikçe gücün,
Kusurlarımızı kabullendikçe güzelliğin,
Gerçeklerle yüzleştikçe cesaretin,
Hatalardan ders aldıkça olgunlaşmanın,
Öfkelendikçe sevgi, üzüldükçe gülümsemenin,
Kıymetini bildiğimiz bir hayat diliyorum hepimize…
