3 Kasım 2002-3 Kasım 2011
Dün, toplumda Türk-Kürt ayrışması yoktu, bugün sokaklara kadar indi.
Dün Öcalan kanlı katildi, bugün Mandela’ya döndürüldü.
Dün devletin kurumları arasında uyum vardı, bugün birbirine düşman oldu.
Dün F tipi yalnızca hapishane adıydı, Bugün polisin kadrolaşma adı oldu.
Dün Ergenekon Türk destanı adıydı, bugün sanal bir örgüt adı oldu.
Dün yargı bağımsızdı, bugün bağlandı.
Dün kadrolaşma müsteşarlara kadar inerdi, bugün odacılara kadar indi.
Dün atamalarda eşlerin adı yoktu, bugün atamalar eşlerin başlarına göre yapılır oldu.
Dün Cumhuriyet mirası kurumlar korunuyordu, bugün Cumhuriyet kurumu kalmadı.
Dün TSK içte ve içte saygın ve dışta caydırıcıydı, bugün kafeste tırnakları sökülmüş aslana döndürüldü.
Dün Kıbrıs milli davaydı, bugün parça parça satılığa çıkarıldı
Dün Türk Milleti anlayışı hakimdi, bugün ümmet anlayışı ağır basmaya başladı.
Dün Dış borç 250 milyar dolardı, bugün 500 milyara yükseldi.
Dün İşsizlik % 10 lar civarındaydı, bugün % 17 lere çıktı.
Dün fuhuş belli yerlerde yapılırdı, bugün her yerde yapılır oldu.
Dün komşunun kavgasını dinlemek bile ayıptı, bugün yatak odamız bile dinleniyor.
Dün inananlar gösteriş değil ibadet yapardı, bugün ateistler bile camiden çıkmaz oldu
Dün hırsızlık hem suç hem günahtı, bugün yasal sektör oldu.
Dün İstanbul’da özel teşebbüs mafyaları vardı, bugün devlet destekli mafyaya teslim oldu
Dün inançta amaç bir lokma bir hırka idi, bugün İnançta amaç han- hamam oldu.
Dün köylümüz zor da olsa üretiyordu, bugün o bile tüketici oldu.

DÜN AMERİKA’NIN UŞAĞI İDİK, BUGÜN BAŞ UŞAKLIĞINA YÜKSELDİK.

Kim demiş değişmedik diye!
Ve bu kadar gözümüze sokmalarına rağmen sahnelenen oyunun hala farkında olmayan canım vatandaşım! Ne kadar iyi niyetlisin, herkesi kendin gibi temiz zannediyorsun. Keşke öyle olsaydı!