Hülya PERİN
İbrahim Abinin Anılar  11.09.2020   (1137) Okunma

Geleceğin aşı diye düştüğümüz yollarda,

Dedim şoföre “ ÇORLU”

Oda dedi ”Orası neresi “

Dedim deniz kenarı, Tekirdağ

Çok bilindik bir yer,

Bizim akrabaların yanı, gidiyoruz abi,

Gençlik yetişiyor, yapacak işimiz gücümüz olsun diye…

Büyük yerin karışık küçük otogarında kaldık…

3-5 çocuk, birkaç hamile ile

Baktık fabrika, iş, ev diye, sabahladık o geceyi,

Akraba evinde,

Susam kokusu simite uyandık,

Sarılı yorgan, yapağı döşek ile,

Kadınlar 20 ‘li, erkekler 25’li yaşlarda.

Bizde 32 ‘li geç kalmıştık bu şehre,

Sorduk bir bilene,

Tuttuk perdesiz sobalı daire,

Bahçesiz bir ev,

İşçi servisi olan bir yerde.

Kira dedikleri de çok yüksek

Aş için geldiğimiz bu memlekette.

Yabancı kaldık bu şehre,

Bacası tüten bir yuva kurduk kendimize…

İleride şanslı olacağımızı düşledik, bu caddede.

Bıraktık memleketi olduk bizde Çorlulu

Memleketimiz oldu, yolumuz suyumuz, çocuğumuz Çorlu.