Rahmet ve bereket ayı olan11 ayın sultanı bir Ramazanın daha sonuna geldik.
Bu yıl mübarek Ramazan ayını Corona salgınının gölgesinde geçirdik. . Hayat evlerimize sığarken, orucu, namazı, niyazı, duayı ve Ramazan ayını da evlerimize sığdırmaya çalıştık.
Huzuru, huzursuzluğu; mutluluğu, mutsuzluğu; korkuyu ve kaygıyı; umudu umutsuzluğu bir arada yaşadığımız her zamankinden çok farklı bir ay geçirdik.
Her yıl olduğu gibi bu yıl da oruç tuttuk, namaz kıldık ,dua ettik, Kur’an okuduk. Yüce Allah’a daha da çok yaklaştık.
Acaba mübarek Ramazan ayı bizi kendimize getirebildi mi ?
Bazı dersler çıkardık mı? Bu Ramazan kendimizi mi sorguladık, yoksa kendi kendinizi sorgulamaya çalışırken düşündük kaldık mı? Belki buna gerek bile duymadık?
Beraberliğe, birbirimize kenetlenmeye en çok ihtiyacımız olan şu günlerde, sen- ben kavgalarından, sizden- bizden ayrıştırmalarından vaz geçebildik mi?
Yüreklerinde sevginin zerresi olmayan; kinden, nefretten, inattan, ısrardan başka bir yol bilmeyen, o katı kalplere inat ; içimizde sevgi, saygı, şefkat, merhamet ve hoş görü duygularını besleyip büyüttük mü?
Kimseye yararı olmayan, sözüm ona günü, güya vaziyeti kurtarmaktan başka hiçbir işe yaramayan, menfaat ve çıkar kavgalarından vaz geçtik mi?
Küslüklerin ve dargınlıkların bitirilme, sona erdirilme günleri olan bu günlerde bunun için çabaladık mı?
Üstümüzden tel tel dökülen gurur, kibir, ego gibi duygularımızdan taviz verdik mi? Kaç kişinin yüreğine dokunduk? Kaç kişinin göz yaşını sildik?
‘’Gerçek mülk sahibi sadece Allahtır! ‘’ sözünü hatırlayıp, asıl zenginliğin gönül zenginliği olduğunu söyleyerek maddi şeylerin kölesi olmaktan vaz geçtik mi?
Har vurup harman savurmaktan vaz geçip, israfı önledik mi?
Salgın hastalıklardan korunmak için gösterdiğimiz hassasiyeti, iyi insan olmak için de gösterdik mi bilinmez ama, her gün okuduğumuz hatim ettiğimiz Kur’ andaki ayetler( İlk inen ayetin ‘’ Oku! Esirgeyen ve bağışlayan Allahın adıyla Oku!’’ olduğunu hatırlatmak isterim) bize nasıl bir insan olmamız gerektiğini açık açık anlatmış:
İsra 37 : Kibirli olma, alçak gönüllü davran!
Müddesir 1-5 : Kendini fazla abartma!
Beled 5-6 : Her şeye hakim olmak için uğraşıp hayatı yaşanmaz hale çevirme!
Hucurat 10 : Büyüklük kompleksine kapılıp, insanları ezme!
Muhammed 7 : İyiliği karşılık beklemeden yap!
Bakara 263 : Yaptığın iyilikleri unut.!Anlatarak onları kıymetsizleştirme!
Furkan 63 : Sana yapılan kötülüğün karşılığını vermek yerine, öfkenin dinmesini bekle!
İnşirah 1-3 : Seni huzursuz edecek işlerden uzak dur. İhtirasını törpüle!
Maun 4-5 : Eleştirinin keskin bir bıçak olduğunu unutma. Söyleyeceklerini tart!
Rahman 7-9 : Çıkarcı olma! Adil davran!
Tekasür 1-2 : Kibrine yenilip hep daha fazlasını isteyerek hayatını zehir etme!
Fecr 27-28 : En sevdiğin şeyleri, başkalarıyla paylaşmanın keyfine var!
Haşr 10 : Muhatabına güvenmek istiyorsan, önce sen güvenilir ol!
Kalem 1-2 : Yazdıklarının ve yaptıklarının peşini bırakmayacağını unutma! Gücünü insanların yararına kullan.
Münafıkun 4 : Bencil olma! tebrik etmeyi bil!
Saff 2 : Yalandan uzak dur!
Ankebut 41 : İyi bir dostun, paha biçilmez olduğunu aklından çıkarma!
Al-i İmran 92 : İyilik yapma arzunu, şarta bağlama. Vermek almaktan daha büyük bir ihtiyaçtır, asla unutma!
En’am 50 : Ön yargılarla hayatı kendine zehir etme!
İbrahim 42 : Merhametli olmaktan asla vazgeçme!
Nisa 149 : Kendini sürekli övmekten uzak dur!
Yunus 12 : Vazgeçilmez olmadığını kabul et!
Necm 3 : İnanma duygunu diri tut!
Nisa 58 : Karar verirken, vicdanının sesini duy!
En’am 141 : İsraf etme! Çünkü o israf edenleri sevmez.
.Bu liste uzaar gider.
Yarın bayram..ilk kez izole bir bayram geçireceğiz..Corona bizden çok şey aldı götürdü..Neler getirdiğinin muhasebesini herkes kendine göre yapacak..Ya hayatının her günün bayram olması için çalışacak..Ya da….???
Bir ay önce ‘’Hoş geldin ey Şehr-i Ramazan’’ demiştik.
Birlik ve beraberlik içinde sevgi ve saygı dolu bayramlarda, bir daha birbirimize bu kadar hasret kalmayalım temennileriyle de onu uğurluyoruz.
Yunus Emre’ nin 700 yıl önce tüm insanlığa seslendiği gibi:
“ Sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz!” sözü hayat klavuzumuz olması dileğiyle;
Bayramınız mübarek olsun!
Bayramı karşılarken ‘’en güzel bayram şiiri’’ olarak addedeceğimiz üstat Can Yücel’ in şiiriyle sözlerimize son noktayı koyalım:
BAYRAM
Nefes almak bayramdır mesela; günün birinde soluksuz
kalınca anlar insan...
Görmenin nasıl bir bayram olduğunu karanlık öğretir;
sevmeninkini yalnızlık...
Sızlamayan her organ, hele de burun direği bayramdır.
Bayramdır, elden ayaktan düşmemek, zihinden önce bedeni
kaybetmemek, kurda kuşa yem olmayıp "çok şükür bugünü de gördük" diyebilmek...
Sevdiklerinle geçen her gün bayramdır.
Yoğun bakımda sancılı geceyi ya da kangren olmuş bir
ilişkiyi bitirmek de öyle...
En acıktığın anda dumanı tüten bir somunun köşesini
bölmek, korktuğunda güvendiğine sarılabilmek, dara
düştüğünde dost kapısını çalabilmek bayramdır.
Bir sürpriz paketinden çıkan hediye, tatlı bir şekerlemede
üstüne serilen battaniye, saçlarını müşfik bir sevgiyle
okşayan anne bayramdır.
"Ona güvenmiştim, yanılmamışım" sözü bayramdır.
Hiç aldatmamış, aldanmamış olmak bayram...
Yeni eve asılan basma perdeler, alın teriyle kazanılmış
ilk rızkın konduğu çerçeveler, yüklü bir borcun son
taksiti ödenirken sıkılan eller bayramdır.
Evde yalnızlığı noktalayan insan nefesi, akşam kapıda
karşılayan yavuklu busesi, sevdalı bir elin tende gezmesi,
nice adağın ardından çınlayan çocuk sesi bayramdır.
Alnı açık yaşlanmak bayramdır; ulu bir çınar gibi ayakta
ölebilmek bayram..
Bunların kadrini bilirseniz, kıymet bilmeyi öğrenirseniz her gününüz bayram olur.
Meraklanmayın, öyledir diye size deli demezler.
Deseler de böyle delilik, bayram artığı günlerdeki nankör akıllılıktan evladır.
Her gününüz bayram olsun..!
